Het moet niet gekker worden!

Zottigheid ten top. Dat is het. Moet je nagaan. Ik neem mijn bazen uit wandelen en toon ze de mooiste winkel van het dorp. Hondekluiven, rekken vol. En brokken, meer dan ik in een hondenleven op kan. Niets mis mee, zou je zeggen. Maar ineens blijft die kleine baas staan bij een rek vol plastiek zakken. Ik kijk eens goed. Wat zit er in? Regenjassen.

Nu weet ik wel dat ze liever niet in de regen wandelt. Dus ik wacht even tot ze een leuk jasje heeft gevonden. Maar o wee, het zijn hondenjassen! Drama.Ik trekken. Weg hier. Ik ben daar gek. Dan hoor ik mijn roedelleidster zeggen dat ze niet wijs zou zijn als ze me zo'n ding aan zou doen. "Ook al houdt hij niet van regen, hij moet niet zo'n ding. Dat kun je hem niet aan doen". Ik kon haar wel likken. Pff. Het moet niet gekker worden.

Schutting.

Poeh! Ik droom er nog van.
Laat ik je vertellen wat er achter de schutting is.
Je hebt bij tuinieren gelezen dat ik mijn kop wel eens door een gat steek om de boel wat in de gaten te houden. Nou, laatst kwam ik terug van mijn avondwandeling. Veel te kort gelopen natuurlijk, maar dat mens wou naar huis. Ze zegt, eenmaal in de tuin, "vrij" tegen me. Je weet wel. Dan mag ik doen wat ik wil.
Dus ik vloog op dat gat af, nam een sprong, piepte en worstelde me door dat gat heen.
Ik hoor haar brullen. "Joost". Flauw want ik was "vrij". dus ik spurtte de duisternis in. En toen? Nou toen plonste ik in de nattigheid. Ik schrok me werkelijk een hondedrolletje. Ik kon er zo gauw niet uit en ik was helemaal van de kook. Had ze me daarom terug willen roepen? Moest mijn leven zo eindigen, in een natte modderpoel?
Maar nee, ik blubber er doorheen en kom er weer uit.
Knap hé. Ik voel ook meteen de hand van de baas in mijn nek en ze lootst me door de engste tuin ooit heen. Langs die modderpoel. Over wrakke planken, het groen sloeg me tegen de kop. Poeh. wat een ellende.
En dan sta ik ineens weer buiten. In de verte roept het baasje Merel.
De hand in mijn nek laat los en ik sprint naar haar toe, zo blij dat er een uitweg is en lebber haar lekker onder. Ze gilt wel van jakkes en zo, maar ze had me toch echt zelf geroepen.
Tja, wel jammer dat zo'n vreugdevol einde dan een domper krijgt omdat ik in bad gestopt wordt.

Diepgang

Soms ben ik wat filosofisch. Ik denk dan na. Over de aard der dingen. Of er achter alles wat je ziet niet nog een diepere betekenis zit. Het kan toch niet zo zijn dat dit alles is? Er moet meer zijn. Ik denk dan aan de sloot.
Je ziet het groen. En als je er dieper op doorgaat blijkt er van alles achter te zitten. Ga je er echt verder op in dan sta je al gauw tot je nek in de drek.
Tja. Ik ben er nog niet uit....

Gezellig, wandelen.

Gezellig vind ik dat. Een wandeling met een van mijn bazen.
En het leuke van meerdere bazen is dat ze je allemaal wel mee willen nemen op een wandeling.
Ik kom dus overal. Dat is een feest. Hier zie je me dan ook op het punt om te gaan. Helaas moet er gewacht worden tot ze die deur open maken.
Dat wachten laten ze me wel vaker doen.
Ik zie het nut er niet zo van in.
Niet dat ik een doordraver ben.
Maar stilstand is achteruitgang, nietwaar?