Tafelmanieren
Klik hierop om te kijken naar "Tafelmanieren"Tja, mensen denken vaak dat ze tafelmanieren hebben en dat dieren niet anders kunnen dan schrokken. Maar nu heb je kunnen zien dat ook dieren zeer beleefd kunnen zijn en zonder enige overdrijving rustig eten .Ik ben een keurige hond!Heb jij de laatste keer dat je aan tafel zat rustig gewacht voor je je poten uitstak? Heb jij alles kalmpjes opgegeten zonder te lebberen? O, nou. Ik wou maar zeggen, ook honden hebben manieren
Bah, foto's
Het is weer fraai hoor. Ze hebben een nieuw cameraatje en meteen ben ik onder schot genomen. Hier zie je me al vertwijfeld kijken.Want wat heb je aan al dat gedoe. Het ruikt niet goed. En tijd voor uitlaten hebben ze natuurlijk al helemaal niet.Hoewel ik tijdens het krabbelen achter mijn oren wel bedacht dat er zo wat passende plaatjes gemaakt konden worden van al mijn activiteiten. En dat is dan weer een pluspunt.Wat ik nog vragen wilde: Heb je ooit zo'n mooie neus gezien?
Tuinieren
Nou, zeg niet dat ik de hele dag zit te lummelen en enkel in beweging kom als er iemand met de riem of een voerbak rammelt. Dat is deze week namelijk echt niet de enige reden om in actie te komen.Om te beginnen is de baas bezig met het weg halen van de ligusterheg. En achter die heg staat helaas nog een schutting.Van riet. En wat achter die schutting staat, dat weet ik niet. Maar ik hoor er regelmatig geritsel en dat boeit mij. Tenslotte is een hondebrokje onder een kast ook spannender dan eentje in je bak. Nu heb ik ontdekt dat, als ik er met mijn volle gewicht tegenaan dreun, er een gat ontstaat waar ik mooi mijn kop door kan doen. Dus heeft die suffe schutting nu diverse kijkgaten waar ik het geritsel mee kan controleren. Goed idee toch?En dan ben ik ook elke keer mee naar het land geweest. Daar bescherm ik de bazin tegen HET KWAAD. Ik weet niet precies welk kwaad. Maar dat wacht ik ook niet af. Kijk, soms zie ik iets dichterbij komen. Geen idee wat. De wind staat naar de verkeerde kant dus ruiken kan ik het niet. En zien doe ik maar matig. Maar als er dus iets aankomt ga ik keihard bassen. Ik ben immers een BASset. Tja, dat het dan de buurman naast haar landje is, dat kon ik toch niet weten?
Regen
Bah, het is weer regen wat de klok slaat. En wind.
Tja en die mensen hier zeggen dat ik daarin moet gaan wandelen. Weten ze wel hoe dicht mijn buik zich bij de grond bevind?
Dus ik word meegesleurd naar de sportvelden voor even plassen. Natuurlijk kijk ik bij elk paaltje om. Je vraagt je af of je je warme huis ooit terug zult zien want de weg voor je is nat en eindeloos. Je buik en edele delen worden nat en modderig. Nee, ik was blij dat ik na een klein stukje lopen dat mens tot inkeer heb kunnen brengen. Nu ben ik weer binnen. De wind giert om het huis, de regen slaat tegen de ramen en de mand is zacht. Zoals het nu is, is het leven goed. En wandelen doe ik wel weer als het droog is.