Draadje

Deze keer geen foto. Dat zou te erg zijn.
Vandaag ging het wat moeizaam.
"Wat?", zo hoor ik je denken.
Nou, eh, het, eh, poepen.
Ach laat ik er maar mee voor de draad komen. Want aan al die losse eindjes heb je niets.
Vandaag gingen we dus een stukje om.
En zoals zo vaak dacht ik even op mijn hurken rustig te doen wat moet worden gedaan.
En ja, het begon prima. Maar inplaats van naar beneden vallen, bleef er iets bungelen aan de achterkant. De vrouw komt behulpzaam met een plastiek zakje dichterbij en trekt even. Oh, nee hé, dacht ik. En er kwam een draadje. Met nog een stuk je weet wel.
Ik denk nog, zo is het genoeg geweest en loop een stukje verder. Echter, het bleef bungelen. Het was net een ketting maar dan niet met kralen maar met, eh, drolletjes. Bah. De vrouw moest er opnieuw aan te pas komen en er floepte weer een drolletje. Aan het draadje wat inmiddels wel een meter lang was.
Gênante vertoning. Maar toen hield het draadje op en viel alles gewoon weer naar beneden.
De vrouw vroeg wat ik gegeten had.
Geen idee waarom ze dat vroeg.
Na zo'n draad gelegd te hebben denk je toch niet aan eten?
Gekke smaak heeft dat mens af en toe.