frituurvet

De jaarwisseling is voorbij. Ze hadden hier oliebollen en appelflappen gebakken. Heerlijk rook dat. Jammer dat ik er niets van kreeg.

Het oude frituurvet hadden ze buiten gezet. Om af te koelen. Heel handig. Want het was berekoud buiten. Dachten ze. En het was ook heel handig, want toen ik terugkwam van een rondje hard draven door de sneeuw, dook ik met mijn neus in het afgekoelde vet en nam een paar flinke slokken. Voordat de baas er maar aan gedacht had. Ik grinnikte nog; ik heb de buit binnen.

Maar een dag later had ik me toch een buikpijn. Oh, wat een ellende. Weer ging de baas mee naar buiten. En weer liep ik hard. maar nu niet alleen met de poten maar ook tussen de billen. Het was gewoon vloeibaar vet wat er uit kwam. Tjonge jonge, wat een ellende. Nu begrijp ik waarom auto's hard kunnen rijden op afgewerkt frituurvet.

Nee, volgende keer laat ik haar alles naar het inzamelpunt brengen. Ik hoef niet meer.