verrassing

De baas had weer eens iets verzonnen. We gingen met de bus en met de trein mee. En waarom was mij niet meteen duidelijk. Wel had ze hondenvoer en het slaapkussen in een grote tas gepropt dus het zag er veelbelovend uit. En wat bleek? We gingen naar een huisje in de bossen. Ik ben gek op bossen. Op ritselen van de blaadjes en onbekende sporen. Dus ik was blij en opgewonden.
En het was er toch leuk. Ik heb ontzettend veel gewandeld.
Eerlijk gezegd moet ik er nog steeds van bijkomen.
Ik kwam ook een paar grote stenen tegen. Zo groot had ik ze nog niet eerder gezien. Indrukwekkend hoor. Maar wie die dingen daar nou neergesmeten heeft? Het lijkt me zo zinloos. Als je er tegenaan wilt plassen kun je de bovenste stenen niet eens raken. Ik weet het niet hoor. Als eenvoudige hond blijft de mens me verbazen.