Hondenriem

Als ik uitgelaten word, moet er eerst een stuk met een riem gelopen worden.
Want mijn baas wil niet dat ik in een moment van onoplettendheid onder een auto beland.
Maar eigenlijk is het zo dat ik niet hoef op te letten want dat doet zij wel voor me.
Een soort kip of ei theorie, waar of niet?

Maar goed, om uitgelaten te worden doen ze me een halsband om.
Het is een mooie brede band. En omdat ik hem al heel lang heb is hij ook een beetje wijd geworden. Als mijn baas ergens heen wil en ik wil echt niet, dan spartel ik tegen met vier poten in zijn achteruit en zo kom ik er onderuit want mijn halsband schuift dan over mijn oren.
Heel handig op zijn tijd. En je voelt hem al aankomen.
Het is niet naar de baas haar zin. Ze speelt nu eenmaal graag de baas en elke poging om daar onderuit te komen probeert ze te verijdelen.
Zo ook deze.

Ze nam mee mee naar de winkel. Diezelfde waar ook hondenregenjassen zijn.
En daar schuift ze de ene naar de andere band over mijn kop.
En wat denk je? Ze zegt dat ik een rare kop heb.
Wel heb ik ooit. Ik heb een nobel gelaat met een prachtige neus
Maar de ene band hoeft ze niet vast te gespen om hem aan of uit te doen, en de andere band is zo smal als een soort schoenveter en dat is pijnlijk, zo meent ze.
Uiteindelijk krijg ik een band met een stukje ketting over mijn hoofd. Dat ging heel soepel en ik was maar wat blij met deze band.
Want wat er zo om gaat, kan er ook zo weer af, is het niet?
Ik zag het helemaal zitten.
Maar eenmaal buiten blijkt er iets mis met deze band. Want als ik in zijn achteruit ga, met vier poten, beproefde methode, dan trekt deze band zich strak. Niet ernstig, maar mijn kop kan er toch niet meer door. Heel vervelend eigenlijk.
Maar baas is er blij mee. Ze kan de baas spelen en me overal heen leiden waar ze me hebben wil. Mooie boel is dat....