Voorjaar?

Vandaag was het zo een mooie dag! Zelfs de vrouw was niet binnen te houden. We zijn gezellig door het land gedraafd. De bollenvelden liggen nog onder het stro en daar kun je het zo prachtig op een lopen zetten.

En dat vindt de vrouw geen enkel punt. Ze kent me. Ik loop nooit voorgoed weg. Hooguit even een haas achterna. De vrouw loopt rustig verder. Heerlijk is dat. Voorjaar in de lucht. Ik zag de vrouw zelfs in de bosjes rommelen en er groene plukjes uit halen. Ik weet niet waar het goed voor is, maar ze was er erg mee in haar schik. Want toen we eindelijk weer thuis waren, deed ze ze in een potje met water. Ik ken die potjes wel. Als je ze omstoot (Kan gebeuren, is het niet?), dan is ze minder blij met me... Maar als ik zo door de zon heen ren en de vrouw wat zingt als ze in de bosjes sprietjes pakt, dan ben ik intens gelukkig.