Verslingerd

Kerstmis was een mooie tijd. De bazen om me heen. De houtkachel aan. Gezellig hoor. Maar dan ineens zijn ze onrustig. Kerst is net voorbij en hup ze gaan er vandoor. En ik ben alleen thuis.

Heel alleen.

Terwijl ik zo verslingerd ben aan gezelligheid. En of het niet saai genoeg is, stapelen ze ook de bank nog vol. Zodat ik er niet op liggen kan. Om hun plaats warm te houden.

Maar ik houd niet van dit soort grappen. Ik pak dit aan!

Weet je wat ik gedaan heb? Ik heb een hele kerstslinger opgegeten. Zo uit de boom. Zonder 1 bal te laten vallen. Daarna ben ik voldaan gaan pitten. Op de stoel. Voor de kachel die helaas uit was. Ik was eerst heel tevereden over mijn actie. Maar later zat het me niet lekker. Ze hadden me vanmorgen toch eerst fijn uitgelaten. Daar was niets mis mee. Ik werd een beetje misselijk van mezelf. Dus kotste ik een stukje slinger uit.

En toen kwamen ze al weer terug. Ze hadden nooit bedoeld dat ik lang alleen was. En baasje ruimde mijn slinger op terwijl ze nadenkend naar mij en de boom keek. Ik voelde me toch zo beroerd worden. Ik walgde van mezelf en mijn slinger actie. Kotsziek werd ik ineens. En hup, ik braakte de andere 8 meter ook uit. Sorry baas. Ik ben wat te vroeg met mijn oordeel geweest.

Baas zegt niets maar ruimt op. Ze pakt de riem en loopt een stuk met me. En toen we terug kwamen deed ze de houtkachel aan. "Gekke Joost", zegt ze als ze mijn kop aait. Sorry baas.