zondag, juli 30, 2006

Opvoeding

Dan nog even een dankwoordje voor mijn roedelleidster. Ik was anderhalf toen ze besloot dat ik in haar roedel mocht plaatsnemen. Het was een verbijsterende ervaring. Mijn vertrouwde baasje ging bij haar op bezoek. Samen neuzelden ze wat. En ineens liet baasje me achter. Ik heb wel even gehuild. Ik ben tenslotte ook maar een Basset-met-het-hart-op-de-goede-plaats.
En ook later had ik het moeilijk. We gingen naar de hondenschool. Wat daar allemaal gebeurde! Ik moest leren gehoorzamen. Pfff. Een Basset luistert naar haar instinct.
Maar het bleek dat je iets lekkers kreeg bij alles wat je goed deed. En mijn instinct zegt me dat eten goed is.
En hier op de foto zie je me loslopen. Nee, niet weggelopen, maar los lopen. Heb ik geleerd. En dat is geweldig!!! Nu kan ik veel meer snuffelen. Mijn instinct, he!
Die nieuwe roedelleidster is nog zo gek niet.

Counter water effect